तुला मिळवता मिळवता
जीव कासावीस व्हायचा
अंगातून पाझरलेला घाम
मातीत मिसळून जायचा.
भूक नावाची अवदसापोटात थयाथया नाचायची
माझ्या संयमाची परीक्षा
दररोज ती बघायची.
तुला हस्तगत करण्याप्रयत्नांची शिकस्त करायचो
ठणकावून पुन्हा सांगतो
वाट ईमानदारीची धरायचो.
आज माझ्या टोपल्यातआरामात विसावली आहेस
पाहून माझ्या प्रयत्नांना
मनातून सुखावली आहेस.
वचन देतो गे भाकरीभूतकाळ विसरणार नाही
आजचा रुबाब दाखवून
अजिबात माजणार नाही!…
माहीत नाही कोणी लीहली पण सत्य आहे म्हणून …..
